| اگــر خــواهــی کــه ایــن مــعــنــی بــدانــی | تــو را هـم هـســت مــرگ و زنـدگــانـی |
| ز هــرچ آن در جـــهــان از زیــر و بـــالــاســت | مـثــالـش در تــن و جـان تــو پــیـداسـت |
| جــهـان چــون تــوسـت یـک شـخـص مـعـیـن | تـو او را گـشـتـه چـون جـان او تـو را تـن |
| ســه گــونـه نـوع انـســان را مــمــات اســت | یکی هر لحظه وان بر حسب ذات است |
| دو دیــگــر زان مــمــات اخـــتـــیــاری اســـت | سـیـم مـردن مـر او را اضـطـراری اسـت |
| چـــو مــرگ و زنــدگــی بـــاشـــد مــقـــابـــل | سـه نـوع آمـد حـیـاتــش در سـه مـنـزل |
| جـــهــان را نـــیــســـت مـــرگ اخـــتـــیــاری | کـــه آن را از هــمــه عـــالـــم تـــو داری |
| ولــی هــر لـــحـــظـــه مــی گـــردد مــبـــدل | در آخــــر هـــم شــــود مــــانـــنــــد اول |
| هـــر آنـــچ آن گـــردد انـــدر حـــشـــر پـــیــدا | ز تــــو در نـــزع مـــی گــــردد هـــویـــدا |
| تــن تــو چــون زمـیـن ســر آســمــان اســت | حـواسـت انجـم و خـورشید جـان اسـت |
| چو کوه است استخوانهایی که سخت است | نـبــاتـت مـوی و اطـرافـت درخـت اسـت |
| تـــــنــــت در وقـــــت مــــردن از نــــدامـــــت | بـــلـــرزد چـــون زمــیــن روز قـــیــامـــت |
| دمـــاغ آشـــفـــتــــه و جـــان تـــیـــره گـــردد | حـواسـت هـم چــو انـجــم خـیـره گـردد |
| مــســامــت گــردد از خــوی هــم چـــو دریــا | تـو در وی غـرقـه گـشـتـه بـی سـر و پـا |
| شــود از جــان کــنـش ای مــرد مــســکــیـن | ز سـسـتـی اسـتـخـوانها پـشـم رنـگـین |
| بــه هـم پــیـچــیـده گــردد ســاق بــا ســاق | همه جـفتـی شـود از جـفت خـود طـاق |
| چـــو روح از تـــن بـــه کـــلــیــت جـــدا شـــد | زمـینـت «قـاع صـف صـف لـاتـری » شـد |
| بـــدیـــن مـــنـــوال بـــاشـــد حـــال عـــالـــم | کـه تـو در خـویـش مـی بـینـی در آن دم |
| بـقـا حـق راسـت بـاقـی جـملـه فـانی اسـت | بیانش جمله در «سبـع المثانی » است |
| بــه «کــل مـن عــلــیـهـا فــان » بــیـان کــرد | «لـفـی خـلـق جــدیـد» هـم عـیـان کـرد |
| بـــــود ایـــــجـــــاد و اعـــــدام دو عـــــالـــــم | چــو خــلــق و بــعــث نــفــس ابــن آدم |
| هـمـیـشــه خــلـق در خــلـق جــدیـد اســت | و گــرچــه مـدت عــمـرش مـدیـد اســت |
| هــمــیـشــه فــیـض فــضــل حــق تــعــالــی | بـــود از شـــان خـــود انــدر تـــجـــلـــی |
| از آن جـــانــب بـــود ایــجـــاد و تـــکـــمـــیــل | وز ایـن جـانـب بـود هـر لـحـظـه تـبــدیـل |
| ولــیــکــن چــو گــذشــت ایــن طــور دنــیــی | بــــقـــای کـــل بـــود در دار عـــقـــبـــی |
| کــه هــر چــیـزی کــه بــیـنــی بــالــضــرورت | دو عـــالــم دارد از مــعـــنــی و صـــورت |
| وصــــال اولــــیـــن عــــیـــن فــــراق اســــت | مـر آن دیگـر ز «عـند الـلـه بـاق » اسـت |
| مــظـــاهــر چـــون فــتـــد بـــر وفــق ظــاهــر | در اول مـــی نـــمـــایـــد عـــیـــن آخــــر |
| بــــقــــا اســــم وجــــود آمــــد ولــــیـــکــــن | بـه جـایـی کـان بــود سـائر چـو سـاکـن |
| هــر آنــچ آن هــســت بـــالــقــوه در ایــن دار | بــه فـعـل آیـد در آن عـالـم بــه یـک بــار |