| دلـم زیـن بـیـش غـوغـا بـرنـتـابـد | سرم زین بیش سودا برنتابـد |
| غمت را گو بدار از جان ما دست | کـه آن دیوانه یغـمـا بـرنـتـابـد |
| ز شـوقـت بـر دل دیوانه مـاسـت | غمی کان سنگ خارا برنتابد |
| ز چشمم هر شبی مژگان بـراند | چنان سیلی که دریا بـرنتابـد |
| بـیا امشـب مگو فـردا که این کار | دگـر امـروز و فـردا بــرنـتـابــد |
| سـر اندر پـایت اندازیم چـون زلف | اگر زلفـت سـر از ما بـرنتـابـد |
| عـبـیـد از درد کـی یـابــد رهـائی | چـو درد دل مـداوا بــرنـتـابــد |