| عـاشـقان ره بـه عشـق می پـویند | درس تـنزیل عـشـق مـی گـوینـد |
| از می عشـق اگر چـه بـی خـبـرند | راه جـانان بـه جان همی سپـرند |
| از شــراب الــســت مــســتــانـنــد | تـا ابـد جـمـلـه مـی پـرسـتـانـنـد |
| از می شرق دوست مست شدند | همه در پای عشق پست شدند |
| خـویـشـتـن را ز دسـت از آن دادنـد | کـانـدر آن کـوی رخـت بــنـهـادنـد |
| از مـی نـیسـتـی چـو بـی خـبـرنـد | راه عشقش بـسـر چـگونه بـرند؟ |
| عـشـق را رهگذر دل و جـان اسـت | اولش طـعنه در دل و جـان اسـت |
| دلـم ایـن مـسـتــی از الـسـت آورد | این طلب زان هوا بـه دسـت آورد |
| دوسـت آنـجـا نـظـر چـو بـر مـا کـرد | اثــــر آن ظـــهـــور پــــیـــدا کـــرد |
| ایـن صــفــا زان نــظــر پــدیــد آمــد | عـشـق را آنـجـا مـگـر پـدیـد آمـد |
| آرزومـــنـــد آن نـــظــــر مـــایـــیـــم | روز و شــب انـدریـن تــمــنــایـیـم |
| شــده در هــر دلــیــش پــیـونــدی | کـرده در پــای هـر یـکـی بــنـدی |