| آن غـــریــبـــان مـــنـــزل دنـــیــی | آن عــــزیـــزان جــــنـــت الـــمـــاوی |
| مــحــرمــان ســراچـــه قــدســی | لــوح خـــوانــان ســر نــه کــرســی |
| ســـالــکــان طـــریــقـــه عـــلــیــا | راه داران جــــــاده ســــــفــــــلــــــا |
| زنــده جــانــان مــرده در غــم یــار | مـسـت حـالـان جـان و دل هـشـیـار |
| پـــادشــاهــان تــخــت روحــانــی | غــوطــه خـــواران بـــحـــر نــورانــی |
| شــاهــبــازان در قــفــس مــانــده | پــیــش بــیــنــان بــازپــس مــانــده |
| از حـــدود وجـــود گــم گــشــتـــه | وز عــقــول و نـفــوس بــگــذشــتــه |
| به کسی شان، ز دوست پروا، نه | سـوخـتــه، چـون ز شـمـع، پــروانـه |
| همـچـو پـروانـه ز اشـتـیاق رخـش | خــویـشــتــن را فــگــنــده در آتــش |
| در ره دوســـت پـــا ز ســـر کــرده | ابــــجـــد عـــشـــق را ز بـــر کـــرده |
| چـون ز کـتـاب دهـر جـیـفـه شـده | بــر ســریـر صــفــا خــلـیـفـه شــده |
| یـــار خـــود دیــده در پـــس پـــرده | تـن بـه جـان مانده، جـان فـدا کـرده |
| می نخورده شده به بـویی مست | دوسـت نـادیـده دل بــداده ز دسـت |
| بـــر ره یــار مـــنــتـــظـــر مـــانــده | نــمــک شــوق بــر دل افــشــانــده |
| بـار مـحـنـت کـشـیـده چـون ایـوب | زهر فـرقـت چـشـیده چـون یعـقـوب |
| نـظـر جـان ز جـسـم بـگـسـسـتـه | صــدق «مــیـعــاد» بــاز دانــســتــه |
| کرده از جان بـسوی کوش چوروی | «لیس فی جبتی سوی الله » گوی |
| جـان «اناالحـق » زنان و تـن بـردار | فــارغ از جــنـت و گــذشــتــه ز نــار |
| عـــلــم اتـــحـــاد بـــر بـــســـتـــه | لـشـکـر خــشـم و آز بــشـکـسـتــه |
| بـــن و بـــیــخ خــیــال بـــرکــنــده | گــشــتــه آزاد و هـم چــنـان بــنـده |