| تیری، ای دوست، برکش از ترکش | پـس بــه آبــروی چـون کـمـان درکـش |
| هان! دلـم گـر نشـانه می خـواهی | زدن از تــوسـت و از مـن آهـی خـوش |
| کـی ز تــیـرت الـم رســد؟ کـه مـرا | دیـده در حــیـرت اسـت و دل در غـش |
| یـــابـــم از دیــدن تـــو آب حـــیـــات | ور بــــســــوزانــــیـــم تــــو در آتــــش |
| خـواه نـوش اسـت و خـواه زهرآلـود | شربت از دست دوست خوش درکش |
| ور دهــد غــیـر شــربــت نــوشــت | نـیـش دان و بــه خـاک ریـز و مـچــش |
| بــه عــراقــی مــگــو: بــیـا بــر مـن | خــویـشــتــن را بــگـوی، ای دلـکــش |