| دلـم ای دوسـت تـو دانی کـه هوای تـوکـند | لـب مـن خـدمـت خـاک کـف پــای تـو کـنـد |
| تـا زیم، جـهد کـنـم مـن کـه هوای تـو کـنـم | بـخـورد بـر ز تـو آنـکـس کـه هـوای تـو کـنـد |
| شـیفـتـه کـرد مرا عـشـق و ولای تـو چـنین | شایدم هر چه به من عشق و ولای تو کند |
| نـکـنـم بـا تـو جـفـا، ور تـو جـفـا قـصـد کـنی | نگـذارم کـه کـسـی قـصـد جـفـای تـو کـنـد |
| تـن مـن جـمـلـه پـس دل رود و دل پـس تـو | تـن هـوای دل و دل جـمـلـه هوای تـو کـنـد |
| زهـره شـاگـردی آن شـانـه و زلـف تــو کـنـد | مـشـتــری بــنـدگـی بــنـد قـبــای تـو کـنـد |
| رایگـان مـشـکـفـروشـی نکـند هیچ کـسـی | ور کـنـد هیچ کـسـی، زلـف دوتـای تـو کـند |
| بــابــلــی کــرد نـتــانـد بــه دل مــرده دلــان | آن کـه آن زلـف خـم غـالـیه سـای تـو کـنـد |
| چـه دعا کردی جـانا، که چـنین خوب شدی | تــا چـو تــو، چـاکـر تــو نـیـز دعـای تـو کـنـد |
| از لطـیفـی کـه تـویی ای بـت و از شـیرینی | مـلـک مـشـرق بـیمـسـت کـه رای تـو کـند |
| مـیرمـسـعـود کـه هـرچ آن تـو ازو یـاد کـنـی | طـالـع سـعـد، همه سـعـد عـطـای تـو کـند |
| بـه هـمـه کـار تـویی راهنـمـای تـن خـویش | خــسـروی تــو دل تــو راهـنـمـای تــو کـنـد |
| بـا شـرف مـلـکـت را سـیـرت خـوب تـو کـنـد | بــا بــهــا دولــت را فــر و بــهـای تــو کــنــد |
| بـه یکی زخـم شکسـتـه سـر هفتـاد سـوار | گـرز هشـتـاد مـن قـلـعـه گـشـای تـو کـنـد |
| جـگـر بــیـسـت مـبــارز سـتـدن روز مـصـاف | نـیـزه بــیـســت رش دسـتــگـرای تــو کـنـد |
| کــاروان ظـــفــر و قــافــلــه فـــتـــح و مــراد | کــاروانـگـاه بــه صــحــرای رجــای تــو کـنـد |
| نـرود هـیـچ خــطــا بــر دل و انــدیـشــه تــو | کـز خــطــا دور تــرا ذهـن و ذکـای تــو کـنـد |
| آن خـدایی که کند حـکـم قـضـای بـد و نیک | جـز بـه نیکی نکند، هر چـه قـضـای تـو کند |
| ســنـگ بــاران عـنـا بــارد بــر فـرق کـسـی | کـه دل او نـیـت و قــصــد عــنـای تــو کــنـد |
| ملـک روم بـه مصـر آمـد و خـواهد کـه کـنون | خـدمـت وشـغـل غـلـامـان سـرای تـو کـنـد |
| ایـن جـهـان کـرد بــرای تــو خـداونـد جـهـان | وان جـهان، من بـه یقـینم که بـرای تـو کـند |
| همه عدلست و همه حکمت و انصاف تمام | هر چـه از فضل و کرم، بـا تـو خدای تـو کند |
| بـیش ازین نیز بـه جـای تـو لطف خواهد کرد | از لـطـف آنـچـه کـنـد بـا تـو سـزای تـو کـنـد |
| نعـمـت عـاجـل و آجـل بـه تـو داد از ملـکـان | زانکه ضایع نشود، هر چـه بـه جـای تـو کند |
| نـتـوانـد کـه جـزای تـو کـنـد خـلـق بـه خـیـر | مـلـک الـعـرش تــوانـد کـه جــزای تــو کـنـد |
| مـن رهی، تـا بـزیم، مـدح و ثـنـای تـو کـنـم | شــرف آن را بــفــزایـد کـه ثــنـای تــو کـنـد |
| شـادمـانه بـزی ای مـیر، کـه گـردنـده فـلـک | ایـن جــهـان زیـر نـگـیـن خـلـفـای تــو کـنـد |
| مـلـک الـعـرش، چـوبـرخـیزی هر روز، ثـنـای | همه بـرجـان و تـن و عـمر و بـقـای تـو کـند |