دیوان اشعار فخرالدین عراقی

جدول محتوا [پنهان/نمایش] غزلیات     الف، ب     ت     د     ر     ز، ش، غ، ق     ک، گ، ل     م     ن     و     ه، ی قصاید ترجیعات ترکیبات رباعیات مقطعات

غزلیات¶

الف، ب ¶

شماره ١: هر سحر ناله و زاری کنم پیش صبا
شماره ٢: ای مرا یک بارگی از خویشتن کرده جدا
شماره ٣: این حادثه بین که زاد ما را
شماره ٤: کشیدم رنج بسیاری دریغا
شماره ٥: ندیدم در جهان کامی دریغا
شماره ٦: سر به سر از لطف جانی ساقیا
شماره ٧: ای ز فروغ رخت تافته صد آفتاب

ت ¶

شماره ٨: مست خراب یابد هر لحظه در خرابات
شماره ٩: دیدی چو من خرابی افتاده در خرابات
شماره ١٠: به یک گره که دو چشمت بر ابروان انداخت
شماره ١١: چو آفتاب رخت سایه بر جهان انداخت
شماره ١٢: عراقی بار دیگر توبه بشکست
شماره ١٣: ساقی قدحی شراب در دست
شماره ١٤: از پرده برون آمد ساقی، قدحی در دست
شماره ١٥: دو اسبه پیک نظر می دوانم از چپ و راست
شماره ١٦: شوری ز شراب خانه برخاست
شماره ١٧: از میکده تا چه شور برخاست؟
شماره ١٨: باز مرا در غمت واقعه جانی است
شماره ١٩: ز خواب، نرگس مست تو سر گران برخاست
شماره ٢٠: ناگه از میکده فغان برخاست
شماره ٢١: مهر مهر دلبری بر جان ماست
شماره ٢٢: چنین که حال من زار در خرابات است
شماره ٢٣: ندیده ام رخ خوب تو، روزکی چند است
شماره ٢٤: جانا، نظری، که دل فگار است
شماره ٢٥: دل، چو در دام عشق منظور است
شماره ٢٦: ساز طرب عشق که داند که چه ساز است؟
شماره ٢٧: در کوی خرابات، کسی را که نیاز است
شماره ٢٨: طره یار پریشان چه خوش است
شماره ٢٩: در سرم عشق تو سودایی خوش است
شماره ٣٠: رخ نگار مرا هر زمان دگر رنگ است
شماره ٣١: شاد کن جان من، که غمگین است
شماره ٣٢: مشو، مشو، ز من خسته دل جدا ای دوست
شماره ٣٣: کی ببینم چهره زیبای دوست؟
شماره ٣٤: یک لحظه دیدن رخ جانانم آرزوست
شماره ٣٥: جز دیدن روی تو مرا رای دگر نیست
شماره ٣٦: هر دلی کو به عشق مایل نیست
شماره ٣٧: ساقی، ار جام می، دمادم نیست
شماره ٣٨: عشق سیمرغ است، کورا دام نیست
شماره ٣٩: دل، که دایم عشق می ورزید رفت
شماره ٤٠: آه، به یک بارگی یار کم ما گرفت!
شماره ٤١: باز هجر یار دامانم گرفت
شماره ٤٢: مرا گر یار بنوازد، زهی دولت زهی دولت

د ¶

شماره ٤٣: کی از تو جان غمگینی شود شاد؟
شماره ٤٤: هر که را جام می به دست افتاد
شماره ٤٥: باز دل از در تو دور افتاد
شماره ٤٦: عشق، شوری در نهاد ما نهاد
شماره ٤٧: عشق شوقی در نهاد ما نهاد
شماره ٤٨: بر من، ای دل، بند جان نتوان نهاد
شماره ٤٩: بی رخت جان در میان نتوان نهاد
شماره ٥٠: هر شب دل پر خونم بر خاک درت افتد
شماره ٥١: بنمای به من رویت، یارات نمی افتد
شماره ٥٢: با شمع روی خوبان پروانه ای چه سنجد؟
شماره ٥٣: با عشق عقل فرسا دیوانه ای چه سنجد؟
شماره ٥٤: با عشق قرار در نگنجد
شماره ٥٥: با عشق تو ناز در نگنجد
شماره ٥٦: جانا، حدیث شوقت در داستان نگنجد
شماره ٥٧: امروز مرا در دل جز یار نمی گنجد
شماره ٥٨: امروز مرا در دل جز یار نمی گنجد
شماره ٥٩: در حلقه فقیران قیصر چه کار دارد؟
شماره ٦٠: با پرتو جمالت برهان چه کار دارد؟
شماره ٦١: با درد خستگانت درمان چه کار دارد؟
شماره ٦٢: با درد خستگانت درمان چه کار دارد؟
شماره ٦٣: خرم تن آن کس که دل ریش ندارد
شماره ٦٤: بیا، کاین دل سر هجران ندارد
شماره ٦٥: دل، دولت خرمی ندارد
شماره ٦٦: راحت سر مردمی ندارد
شماره ٦٧: نگارا، بی تو برگ جان که دارد؟
شماره ٦٨: نگارا، بی تو برگ جان که دارد؟
شماره ٦٩: تا کی کشم جفای تو؟ این نیز بگذرد
شماره ٧٠: بیا بیا، که نسیم بهار می گذرد
شماره ٧١: بیا، که عمر من خاکسار می گذرد
شماره ٧٢: پشت بر روزگار باید کرد
شماره ٧٣: یاد آن شیرین پسر خواهیم کرد
شماره ٧٤: می روان کن ساقیا، کین دم روان خواهیم کرد
شماره ٧٥: روی ننمود یار چتوان کرد
شماره ٧٦: روی ننمود یار چتوان کرد؟
شماره ٧٧: من رنجور را یک دم نپرسد یار چتوان کرد؟
شماره ٧٨: از در یار گذر نتوان کرد
شماره ٧٩: بدین زبان صفت حسن یار نتوان کرد
شماره ٨٠: بتم از غمزه و ابرو، همه تیر و کمان سازد
شماره ٨١: چنین که غمزه تو خون خلق می ریزد
شماره ٨٢: اگر یکبار زلف یار از رخسار برخیزد
شماره ٨٣: آن را که چو تو نگار باشد
شماره ٨٤: تا بر قرار حسنی دل بی قرار باشد
شماره ٨٥: دیده بختم، دریغا کور شد
شماره ٨٦: من مست می عشقم هشیار نخواهم شد
شماره ٨٧: گر نظر کردم به روی ماه رخساری چه شد؟
شماره ٨٨: ناگه بت من مست به بازار برآمد
شماره ٨٩: ناگه بت من مست به بازار برآمد
شماره ٩٠: غلام حلقه به گوش تو زار باز آمد
شماره ٩١: بیا، که بی رخ زیبات دل به جان آمد
شماره ٩٢: ز اشتیاق تو، جانا، دلم به جان آمد
شماره ٩٣: آشکارا نهان کنم تا چند؟
شماره ٩٤: آن را که غمت ز در براند
شماره ٩٥: این درد مرا دوا که داند؟
شماره ٩٦: در من نگرد یار دگربار که داند
شماره ٩٧: ای دل، چو در خانه خمار گشادند
شماره ٩٨: نخستین باده کاندر جام کردند
شماره ٩٩: نگارا، جسمت از جان آفریدند
شماره ١٠٠: اگر شکسته دلانت هزار جان دارند
شماره ١٠١: چو چشم مست تو آغاز کبر و ناز کند
شماره ١٠٢: باز دلم عیش و طرب می کند
شماره ١٠٣: هر که او دعوی مستی می کند
شماره ١٠٤: به خرابات شدم دوش مرا بار نبود
شماره ١٠٥: هر که در بند زلف یار بود
شماره ١٠٦: تا کی از ما یار ما پنهان بود؟
شماره ١٠٧: ای خوشا دل کاندر او از عشق تو جانی بود
شماره ١٠٨: وه! که کارم ز دست می برود
شماره ١٠٩: اندرین ره هر که او یکتا شود
شماره ١١٠: نگارینی که با ما می نپاید
شماره ١١١: مرا، گرچه ز غم جان می برآید
شماره ١١٢: زان پیش که دل ز جان برآید
شماره ١١٣: آخر این تیره شب هجر به پایان آید
شماره ١١٤: صبا وقت سحر گویی ز کوی یار می آید
شماره ١١٥: صبا وقت سحر، گویی، ز کوی یار می آید
شماره ١١٦: گهی درد تو درمان می نماید
شماره ١١٧: مرا درد تو درمان می نماید

ر ¶

شماره ١١٨: ای باد صبا، به کوی آن یار
شماره ١١٩: دل در گره زلف تو بستیم دگر بار
شماره ١٢٠: دل در گره زلف تو بستیم دگربار
شماره ١٢١: رخ سوی خرابات نهادیم دگربار
شماره ١٢٢: نظر ز حال من ناتوان دریغ مدار
شماره ١٢٣: غلام روی توام، ای غلام، باده بیار
شماره ١٢٤: مرا از هر چه می بینم رخ دلدار اولی تر
شماره ١٢٥: نیم چون یک نفس بی غم دلم خون خوار اولی تر
شماره ١٢٦: سر به سر از لطف جانی ای پسر
شماره ١٢٧: آب حیوان است، آن لب، یا شکر؟
شماره ١٢٨: ای امید جان، عنایت از عراقی وامگیر
شماره ١٢٩: بر درت افتاده ام خوار و حقیر
شماره ١٣٠: به دست غم گرفتارم، بیا ای یار، دستم گیر
شماره ١٣١: بی دلی را بی سبب آزرده گیر

ز، ش، غ، ق ¶

شماره ١٣٢: ای مطرب درد، پرده بنواز
شماره ١٣٣: چون تو کردی حدیث عشق آغاز
شماره ١٣٤: از غم عشقت جگر خون است باز
شماره ١٣٥: کار ما، بنگر، که خام افتاد باز
شماره ١٣٦: بی جمال تو، ای جهان افروز
شماره ١٣٧: ساقی، ز شکر خنده شراب طرب انگیز
شماره ١٣٨: در بزم قلندران قلاش
شماره ١٣٩: تماشا می کند هر دم دلم در باغ رخسارش
شماره ١٤٠: بکشم به ناز روزی سر زلف مشک رنگش
شماره ١٤١: نرسد به هر زبانی سخن دهان تنگش
شماره ١٤٢: صلای عشق، که ساقی ز لعل خندانش
شماره ١٤٣: کردم گذری به میکده دوش
شماره ١٤٤: باز غم بگرفت دامانم، دریغ
شماره ١٤٥: حبذا عشق و حبذا عشاق

ک، گ، ل ¶

شماره ١٤٦: بیا، که خانه دل پاک کردم از خاشاک
شماره ١٤٧: بیا، که خانه دل پاک کردم از خاشاک
شماره ١٤٨: دلی، که آتش عشق تواش بسوزد پاک
شماره ١٤٩: گر آفتاب رخت سایه افکند بر خاک
شماره ١٥٠: تنگ آمدم از وجود خود، تنگ
شماره ١٥١: در جام جهان نمای اول
شماره ١٥٢: ای دیده، بدار ماتم دل
شماره ١٥٣: مبند، ای دل، بجز در یار خود دل
شماره ١٥٤: خوشتر از خلد برین آراستند ایوان دل

م ¶

شماره ١٥٥: اکئوس تلالات بمدام
شماره ١٥٦: از دل و جان عاشق زار توام
شماره ١٥٧: باز در دام بلا افتاده ام
شماره ١٥٨: ایندم منم که بیدل و بی یار مانده ام
شماره ١٥٩: یاران، غمم خورید، که غمخوار مانده ام
شماره ١٦٠: ساقی، چو نمی دهی شرابم
شماره ١٦١: دل گم شد، ازو نشان نیابم
شماره ١٦٢: دل گم شد، ازو نشان نمی یابم
شماره ١٦٣: هیهات! کزین دیار رفتم
شماره ١٦٤: کجایی؟ای ز جان خوشتر ، شبت خوش باد ، من رفتم
شماره ١٦٥: من باز ره خانه خمار گرفتم
شماره ١٦٦: من چه دانم که چرا از تو جدا افتادم؟
شماره ١٦٧: اگر فرصت دهد، جانا، فراقت روزکی چندم
شماره ١٦٨: در ملک لایزالی دیدم من آنچه دیدم
شماره ١٦٩: در حسن رخ خوبان پیدا همه او دیدم
شماره ١٧٠: آن بخت کو که بر در تو باز بگذرم؟
شماره ١٧١: تا کی از دست تو خونابه خورم؟
شماره ١٧٢: چه خوش بودی، دریغا، روزگارم؟
شماره ١٧٣: چه خوش بودی، دریغا، روزگارم؟
شماره ١٧٤: بر من نظری کن، که منت عاشق زارم
شماره ١٧٥: نگارا، بی تو برگ جان ندارم
شماره ١٧٦: هر زمان جوری ز خوبان می کشم
شماره ١٧٧: ای راحت روانم، دور از تو ناتوانم
شماره ١٧٨: جانا، نظری که ناتوانم
شماره ١٧٩: کجایی، ای دل و جانم، که از غم تو بجانم
شماره ١٨٠: دلی یا دلبری، یا جان و یا جانان، نمی دانم
شماره ١٨١: با من دلشده گر یار نسازد چه کنم؟
شماره ١٨٢: شاید که به درگاه تو عمری بنشینم
شماره ١٨٣: شود میسر و گویی که در جهان بینم؟
شماره ١٨٤: نیست کاری به آنم و اینم
شماره ١٨٥: مرا جز عشق تو جانی نمی بینم نمی بینم
شماره ١٨٦: بر در یار من سحر مست و خراب می روم
شماره ١٨٧: من آن قلاش و رند بی نوایم
شماره ١٨٨: ما چو قدر وصلت، ای جان و جهان، نشناختیم
شماره ١٨٩: ما دگرباره توبه بشکستیم
شماره ١٩٠: افسوس! که باز از در تو دور بماندیم
شماره ١٩١: گر چه ز جهان جوی نداریم
شماره ١٩٢: ما، کانده تو نیاز داریم
شماره ١٩٣: من که هر لحظه زار می گریم
شماره ١٩٤: گر ز شمعت چراغی افروزیم
شماره ١٩٥: گر چه دل خون کنی از خاک درت نگریزیم
شماره ١٩٦: ناخورده شراب می خروشیم
شماره ١٩٧: ناخورده شراب می خروشیم
شماره ١٩٨: خیزید، عاشقان، نفسی شور و شر کنیم
شماره ١٩٩: خیز، تا قصد کوی یار کنیم
شماره ٢٠٠: تا کی از دست فراق تو ستم ها بینیم؟
شماره ٢٠١: ز غم زار و حقیرم، با که گویم؟
شماره ٢٠٢: ز دلتنگی به جانم با که گویم؟
شماره ٢٠٣: ای دوست، بیا، که ما توراییم
شماره ٢٠٤: بیا، ای دیده، تا یک دم بگرییم
شماره ٢٠٥: تا کی همه مدح خویش گوییم؟
شماره ٢٠٦: شهری است بزرگ و ما دروییم

ن ¶

شماره ٢٠٧: بگذر ای غافل ز یاد این و آن
شماره ٢٠٨: مبتلای هجر یارم، الغیاث ای دوستان
شماره ٢٠٩: مقصود دل عاشق شیدا همه او دان
شماره ٢١٠: در کف جور تو افتادم، تو دان
شماره ٢١١: رفت کار دل ز دست، اکنون تو دان
شماره ٢١٢: ماهرخان، که داد عشق، عارض لاله رنگشان
شماره ٢١٣: ز دل، جانا، غم عشقت رها کردن توان؟ نتوان
شماره ٢١٤: نگار از سر کویت گذر کردن توان؟ نتوان
شماره ٢١٥: عاشقی دانی چه باشد؟ بی دل و جان زیستن
شماره ٢١٦: سهل گفتی به ترک جان گفتن
شماره ٢١٧: تا توانی هیچ درمانم مکن
شماره ٢١٨: ماهرویا، رخ ز من پنهان مکن
شماره ٢١٩: بی رخت جانا، دلم غمگین مکن
شماره ٢٢٠: ای یار، بیا و یاریی کن
شماره ٢٢١: ای رخ جان فزای تو گشته خجسته فال من
شماره ٢٢٢: چه کنم که دل نسازم هدف خدنگ او من؟
شماره ٢٢٣: بپرس از دلم آخر، چه دل؟ که قطره خون
شماره ٢٢٤: چو دل ز دایره عقل بی تو شد بیرون
شماره ٢٢٥: ای حسن تو بی پایان، آخر چه جمال است این؟

و ¶

شماره ٢٢٦: ای دل و جان عاشقان شیفته جمال تو
شماره ٢٢٧: ای دل و جان عاشقان شیفته لقای تو
شماره ٢٢٨: ای آرزوی جان و دلم ز آرزوی تو
شماره ٢٢٩: ای همه میل دل من سوی تو
شماره ٢٣٠: ترک من، ای من غلام روی تو
شماره ٢٣١: آن مونس غمگسار جان کو؟
شماره ٢٣٢: ساقی، قدحی می مغان کو؟

ه، ی ¶

شماره ٢٣٣: مانا دمید بوی گلستان صبح گاه
شماره ٢٣٤: ای جمالت برقع از رخ ناگهان انداخته
شماره ٢٣٥: ای راحت روح هر شکسته
شماره ٢٣٦: ای در میان جانم گنجی نهان نهاده
شماره ٢٣٧: ای هر دهن ز یاد لبت پر عسل شده
شماره ٢٣٨: در صومعه نگنجد، رند شرابخانه
شماره ٢٣٩: در صومعه نگنجد رند شرابخانه
شماره ٢٤٠: بازم از غصه جگر خون کرده ای
شماره ٢٤١: تا تو در حسن و جمال افزوده ای
شماره ٢٤٢: تا زخوبی دل ز من بربوده ای
شماره ٢٤٣: ای یار، مکن، بر من بی یار ببخشای
شماره ٢٤٤: در کار من درهم آخر نظری فرمای
شماره ٢٤٥: ای دوست الغیاث! که جانم بسوختی
شماره ٢٤٦: نگارا، گر چه از ما برشکستی
شماره ٢٤٧: ای به تو زنده جسم و جان، مونس جان کیستی؟
شماره ٢٤٨: پیش ازینم خوشترک می داشتی
شماره ٢٤٩: ای ز غم فراق تو جان مرا شکایتی
شماره ٢٥٠: ای عشق، کجا به من فتادی؟
شماره ٢٥١: چه کرده ام که دلم از فراق خون کردی؟
شماره ٢٥٢: جانا، نظری به ما نکردی
شماره ٢٥٣: چه بد کردم؟ چه شد؟ از من چه دیدی؟
شماره ٢٥٤: چه کردم؟ دلبرا، از من چه دیدی؟
شماره ٢٥٥: آمد به درت امیدواری
شماره ٢٥٦: ای دل، بنشین چو سوکواری
شماره ٢٥٧: تا چند عشق بازیم بر روی هر نگاری؟
شماره ٢٥٨: نگارا، کی بود کامیدواری
شماره ٢٥٩: نگارا، از وصال خود مرا تا کی جدا داری؟
شماره ٢٦٠: نمی دانم چه بد کردم، که نیکم زار می داری؟
شماره ٢٦١: چه خوش باشد دلا کز عشق یار مهربان میری
شماره ٢٦٢: چو برقع از رخ زیبای خود براندازی
شماره ٢٦٣: از کرم در من بیچاره نظر کن نفسی
شماره ٢٦٤: نگارا، وقت آن آمد که یکدم ز آن من باشی
شماره ٢٦٥: خوشا دردی!که درمانش تو باشی
شماره ٢٦٦: چه خوش باشد! که دلدارم تو باشی
شماره ٢٦٧: الا قم، واغتنم یوم التلاقی
شماره ٢٦٨: اندوهگنی چرا؟ عراقی
شماره ٢٦٩: فمالی لم اطا سبع الطباقی
شماره ٢٧٠: لقد فاح الربیع و دار ساقی
شماره ٢٧١: آن جام طرب فزای ساقی
شماره ٢٧٢: جانا، ز منت ملال تا کی؟
شماره ٢٧٣: دلربایی دل ز من ناگه ربودی کاشکی
شماره ٢٧٤: از غم دلدار زارم، مرگ به زین زندگی
شماره ٢٧٥: الا، قد طال عهدی بالوصال
شماره ٢٧٦: گر به رخسار تو، ای دوست، نظر داشتمی
شماره ٢٧٧: در جهان گر نه یار داشتمی
شماره ٢٧٨: گرنه سودای یار داشتمی
شماره ٢٧٩: ای که از لطف سراسر جانی
شماره ٢٨٠: ترسا بچه ای، شنگی، شوخی، شکرستانی
شماره ٢٨١: چنانم از هوس لعل شکرستانی
شماره ٢٨٢: سر عشقت کس تواند گفت؟ نی
شماره ٢٨٣: کی بود کین درد را درمان کنی؟
شماره ٢٨٤: نگویی باز: کای غم خوار چونی؟
شماره ٢٨٥: بیا، تا بیدلان را زار بینی
شماره ٢٨٦: ای خوشتر از جان، آخر کجایی؟
شماره ٢٨٧: ای ربوده دلم به رعنایی
شماره ٢٨٨: بود آیا که خرامان ز درم بازآیی؟
شماره ٢٨٩: بیا، که بی تو به جان آمدم ز تنهایی
شماره ٢٩٠: پسرا، ره قلندر سزد ار به من نمایی
شماره ٢٩١: چه بود گر نقاب بگشایی؟
شماره ٢٩٢: در کوی تو لولیی، گدایی
شماره ٢٩٣: دلی دارم، چه دل؟ محنت سرایی
شماره ٢٩٤: ز اشتیاق تو جانم به لب رسید، کجایی؟
شماره ٢٩٥: ز دو دیده خون فشانم، ز غمت شب جدایی
شماره ٢٩٦: زهی! جمال تو رشک بتان یغمایی
شماره ٢٩٧: سحرگه بر در راحت سرایی
شماره ٢٩٨: کشید کار ز تنهاییم به شیدایی
شماره ٢٩٩: همی گردم به گرد هر سرایی
شماره ٣٠٠: شدم از عشق تو شیدا، کجایی؟
شماره ٣٠١: نیم بی تو دمی بی غم، کجایی؟
شماره ٣٠٢: درین ره گر بترک خود بگویی
شماره ٣٠٣: درین ره گر به ترک خود بگویی
شماره ٣٠٤: گر از زلف پریشانت صبا بر هم زند مویی
شماره ٣٠٥: نه از تو به من رسید بویی

قصاید ¶

در مدح شیخ حمیدالدین احمد واعظ
در مدح شیخ بهاء الدین زکریا ملتانی
در مدح شیخ عزیزالدین محمد الحاجی
فی مدح شیخ صدرالدین
ایضاله
در نعت رسول اکرم (ص)
در مدح بهاء الدین زکریای ملتانی
ایضاله
ایضاله
ایضاله
ایضاله
در نعت رسول اکرم (ص)
ایضاله
وصف کعبه معظم
ایضاله
در نعت رسول اکرم (ص)
در مدح شیخ بهاء الدین زکریا ملتانی
ایضاله
ایضاله
ایضاله
در توحید
ایضاله
ایضاله
در مدح شیخ حمیدالدین
ایضاله
ایضاله

ترجیعات¶

شماره ١
شماره ٢
شماره ٣
شماره ٤

ترکیبات¶

شماره ١
شماره ٢
در مرثیه بهاء الدین زکریا

رباعیات¶

قسمت اول
قسمت دوم

مقطعات¶

مقطعات
مثلث